Geçen gün eşimle (konu nereden açıldı bilmiyorum) ilime karşı saygının nereden geldiğini ve sebebinin ne olduğunu konuşuyorduk. Bununla ilgili internette arama yaparken çok güzel bir yazıya rastladım. İlimle ilgili yazı/hadis ararken 'öfke' hakkında bir yazı buldum. Yazanın ellerine sağlık umarım sizde en az benim kadar beğenirsiniz.
Yazar diyor ki:
“Bir hatasından dolayı bir mümini kınayan, aynı hatayı işlemeden ölmez” nebevi ikazı duruyorken ortada neyimize güvenip hatalarından dolayı müminlere içimizden öfke nöbetleri geçiriyoruz?
Öfke ‘Günah’a mı, ‘Günahkâr’a mı?
İNSAN KIRILGAN bir varlık. Sabit kadem olmak bir ömür boyu verilesi bir uğraşı onun için. Muvaffak olmak ise pek güç… Yaşamın med-cezirlerinde gün gün, an an farklı menzillere uğrar durur bu yüzden. Hata-sevap menzillerine… Geç kalır, utanır, umursamaz, kızar, küser, düşer, bir hayat belki de böyle geçer. İnsandır, nisyana müpteladır, unutuverir. Dün yediğini de, ne sözler yediğini de unutur. Hatta unuttuğunu bile unutur. En çokta Rabbiyle olan sözleşmeyi…
devamı için: http://www.nurnet.org/ofke-%e2%80%98gunah%e2%80%99a-mi-%e2%80%98gunahkar%e2%80%99a-mi/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder